तुटलेली वीट आणि पुन्हा बांधलेला किल्ला

 “ तुटलेली वीट आणि पुन्हा बांधलेला किल्ला”

---

प्रस्तावना

पावसाळ्याची ती रात्र होती. जुनं घर पावसाच्या थेंबांनी ओलं झालं होतं, आणि खिडकीतून येणारा वारा सायलीच्या मनातल्या हलकल्लोळाला आणखी वाढवत होता. लग्नाला पाच वर्षे झाली होती, पण गेल्या काही महिन्यांपासून तिच्या आणि अनिकेतच्या नात्यात काहीतरी बदल झालं होतं. ते दोघं एकमेकांशी बोलत होते, पण मनातली दरी दिवसेंदिवस वाढत होती.

---

पहिला टप्पा – गोड सुरुवात

सायली आणि अनिकेतची पहिली भेट कॉलेजच्या एका सांस्कृतिक कार्यक्रमात झाली होती.

• ती लाजाळू, पण खूप जिज्ञासू स्वभावाची.

• तो खुला, हसतमुख आणि मित्रमैत्रिणींमध्ये लोकप्रिय.

दोघांनी सुरुवातीला फक्त छोट्या छोट्या गोष्टींवर चर्चा केली. मग ती चर्चा लांब चालणाऱ्या फोन कॉल्सपर्यंत पोहोचली.
दोघांनाही वाटत होतं की, "हा माझ्यासाठी योग्य व्यक्ती आहे."
लग्न झालं, आणि पहिल्या काही वर्षांत त्यांचं जग एकदम परिपूर्ण वाटत होतं.

---

दुसरा टप्पा – छोट्या तडा पडण्याची सुरुवात

समस्या फार मोठी नव्हती, पण दुर्लक्षित राहिल्याने ती वाढत गेली.

• अनिकेत कामात इतका व्यस्त असायचा की, सायलीशी बोलायला त्याच्याकडे वेळ नसायचा.

• सायलीला वाटायला लागलं की तिच्या भावना, विचार, किंवा गरजा अनिकेतसाठी तितक्या महत्त्वाच्या नाहीत.

• मधूनच काही गैरसमज झाले — कुणाच्या सांगण्यावरून शंका, संदेश उशिरा येणं, किंवा घरातल्या निर्णयांमध्ये तिचा सहभाग नसणं.

सायलीने एकदा आईला सांगितलं, पण आईने फक्त एवढंच म्हटलं — "लग्नात सगळं परिपूर्ण नसतं ग, सहन करायला शिकावं लागतं."

---

तिसरा टप्पा – भावनिक दरी वाढणं

गेल्या काही महिन्यांत त्यांचं नातं जवळपास “व्यवहारापुरतं” राहिलं होतं.

• सकाळी “गुड मॉर्निंग” म्हणून, ऑफिसला जाणं.

• संध्याकाळी थोडं बोलणं, मग टीव्ही पाहणं.

• सुट्ट्यांमध्येही मोबाईलवर वेळ घालवणं.

सायलीला जाणवत होतं की तिचं मन कुठेतरी हरवत आहे. पण ती भीत होती — "जर मी बोलले, तर नातं तुटेल का?"
अशा अवस्थेत विश्वास हळूहळू कमी होत गेला.

---

चौथा टप्पा – सामोरे जाण्याचा क्षण

एक संध्याकाळी सायलीने ठरवलं की आता पुरे झालं. तिने अनिकेतला थेट सांगितलं —

“मला असं वाटतं की आपण आता फक्त एकाच घरात राहणारे दोन लोक आहोत. आपण आधीसारखं बोलणं, एकमेकांना समजून घेणं बंद केलंय. मला तुझी गरज आहे, फक्त पती म्हणून नाही, तर माझा जवळचा मित्र म्हणून.”

अनिकेत आधी थोडा चिडला, पण नंतर शांत झाला.
त्यालाही जाणवलं की तो कामाच्या आणि बाहेरच्या ताणतणावात इतका गुंतला होता की, घरच्या नात्याला वेळच दिला नव्हता.

---

पाचवा टप्पा – विश्वास परत मिळवण्याचा प्रवास

दोघांनी काही पावलं उचलली:

1. खुली चर्चा – रोज 15 मिनिटं मोबाईल बाजूला ठेवून फक्त एकमेकांशी बोलणं.

2. एकमेकांना ऐकणं – मध्ये न तोडता, न बोलता फक्त ऐकणं.

3. गैरसमज त्वरित सोडवणं – काही कळलं नाही किंवा गैरसमज झाला तर त्याच दिवशी बोलून घेणं.

4. लहान गोष्टींचं कौतुक – सायलीने अनिकेतसाठी केलेल्या चहाचं कौतुक, अनिकेतने सायलीच्या स्वयंपाकाचं कौतुक.

5. मर्यादा आणि आदर – वैयक्तिक जागा (Personal Space) राखून ठेवणं, पण त्यात गुपितं न ठेवणं.

---

सहावा टप्पा – बदल दिसायला लागणं

काही आठवड्यांत त्यांच्यात बदल दिसू लागला.

• हसून बोलणं पुन्हा सुरू झालं.

• एकमेकांवर शंका घेणं कमी झालं.

• त्यांनी एकत्र केलेल्या छोट्या छोट्या गोष्टी (उद्यानात फेरफटका, स्वयंपाक, जुन्या फोटोंकडे पाहणं) त्यांना पुन्हा जवळ घेऊन आल्या.

सायलीच्या मनात एक गोष्ट स्पष्ट झाली — विश्वास जपणं म्हणजे एकदा दिलेली हमी रोजच्या कृतीतून सिद्ध करणं.

---

शेवट – संदेश

लग्नानंतर विश्वास जपणं म्हणजे फक्त “फसवणूक टाळणं” नाही.
तो म्हणजे:

• पारदर्शकपणा (Transparency) – कुठे आहात, काय करत आहात याबद्दल स्पष्ट असणं.

• सातत्य (Consistency) – वागणुकीत बदल न होणं, हळूहळू आणि स्थिर प्रेम दाखवणं.

• आदर (Respect) – जोडीदाराच्या भावनांचा, विचारांचा, आणि वैयक्तिक जागेचा सन्मान करणं.

विश्वास हा एकदाच निर्माण होऊन संपणारी गोष्ट नाही. तो रोजच्या लहान लहान गोष्टींनी वाढतो.
आणि सुरक्षित, मजबूत नातं हे विश्वासाच्या पायावरच उभं राहतं.